Bayrampaşa İlçesi moloz hattı
İstanbul moloz Ve Yıkım Kırım İşleri®
Bayrampaşa moloz hattı Bayrampaşa moloz taşıma Bayrampaşa moloz nakliyesi Bayrampaşa moloz atık toplama Bayrampaşa alo moloz hattı…Bayrampaşa, İstanbulnin bir ilçesidir. Kuzeyde Gaziosmanpaşa, doğuda Eyüp, güneyde Zeytinburnu, batıda Esenler ile çevrilidir.
Moloz hattı, ibb moloz hattı, İlçesi moloz hattı, moloz alım hattı, moloz atım hattı, istanbul moloz hattı,
Moloz hattı hattı, moloz hattı hattı, moloz fiyatı hattı, moloz alım hattı fiyatı, moloz alım hattı fiyatı,
moloz hattı ibb, moloz hattı ibb, moloz hattı ibb, moloz nakliye hattı, Çuvalsız moloz hattı, çuvalsız moloz hattı,
Bayrampaşa İlçesi moloz hattı, Altıntepsi Mahallesi moloz, Cevatpaşa Mahallesi moloz,
İsmet Paşa Mahallesi moloz, Kartaltepe Mahallesi moloz, Kocatepe Mahallesi moloz, Muratpaşa Mahallesi moloz,
Ortamahalle Mahallesi moloz, Terazidere Mahallesi moloz, Vatan Mahallesi moloz, Yenidoğan Mahallesi moloz,
Yıldırım Mahallesi moloz
1970 yılında İstanbul nüfusunun %4.11’ini oluşturan Bayrampaşa, 2000 yılında %2.44’lük bir paya sahiptir.
Bayrampaşa ilçesi, nüfus yoğunluğu açısından, yıllara göre artan değerlere sahiptir. İstanbul’un en yüksek yoğunluk değerine sahip ilçelerinden birisidir. 1970 yılında yoğunluğu 130 ki/ha iken 2000 yılında 259 ki/ha yoğunluk değerine ulaşmıştır.
1927’de Bulgaristan’ın Filibe şehrinden göç eden ve yöreye ilk yerleşen göçmen grubuna tarım için ayrılan bölgede bağcılık yapılmış, sağmal inekler yetiştirilmek üzere Velibey (Demirkapı), Ferhatpaşa ve Cicoz adlı çiftlikler kurulmuştur.
İstanbul halkının 1950’lere kadar mesire yeri olan ve gelenlerin istedikleri kadar üzüm yedikleri, ancak dışarıya çıkartamadıkları meşhur Numunebağları, Abdi İpekçi Caddesi ile O-1 Karayolu arasındaydı. (Anılan bağlardan geriye “Numunebağ Caddesi” adı kalmıştır.) Bugünkü Bayrampaşa’nın ilk nüvesini oluşturan ve 1954’te köy statüsüne getirilen Sağmalcılar, Rami Bucağı sınırları içindeydi ve Maltepe Askeri Kışlası nedeniyle “Kışla Arkası” olarak da anılıyordu.
1927’den itibaren gruplar halinde Bulgaristan ve Yugoslavya’dan gelen göçmenlere ilaveten 1955’te İstanbul’un iki büyük caddesi olan Vatan ve Millet Caddeleri yapılırken evleri istimlake uğrayan vatandaşların çoğunun Sağmalcılar Köyü’ne yerleşmesi, nüfusun artışına neden oldu. Ayrıca, 1950’den itibaren bölgede yapılan fabrikalar, ilçeyi sanayi bölgesi haline getirdi.
Sağmalcılar Köyü 1960’ta belediye oldu. Mimar Sinan tarafından İstanbul’un su ihtiyacını karşılamak amacıyla döşenen ve halen faal durumda bulunan su kanallarına, inşa edilen binaların atık su ve tuvalet tesisatlarının yanlış bağlanması ve bu su kanallarına bağlı çeşme sularının bölge halkı tarafından kullanılması sonucunda semtte kolera salgını çıktı. Salgın çok kişinin hayatına mal oldu. Sağmalcılar adını zihinlere kolera sözcüğüyle birlikte yerleştiği düşünülerek ve lV. Murad’ın sadrazamlarından Bayram Paşa’nın burada bir çiftlik sahibi olmasından esinlenilerek Sağmalcılar adı Bayrampaşa olarak değiştirildi.
Eyüp İlçesi’nin bir semti olarak gelişmesini sürdüren Bayrampaşa Mayıs 1990 tarihinde ilçe statüsüne yükseltildi. Böylece Eyüp Belediyesi’nden ayrılarak müstakil belediye teşkilatına kavuşturuldu. Bayrampaşa, cadde ve sokakları ile oldukça planlı bir şehir görünümündedir. Semt merkezi Orta Mahalle, Vatan ve Yenidoğan Mahallelerini içine almaktadır.
Büyük İstanbul Otogarı, sebze hali, metro merkezi, otobüs terminali, PTT santralı, Bayrampaşa Cezaevi, Bayrampaşa Devlet Hastanesi, Sağlık Ocağı ve Dispanseri başlıca kamu kuruluşlarıdır. Kızılay, Türk Hava Kurumu, Bayrampaşa Vakfı, Göz Nuru Vakfı ilçedeki sosyal yardım kuruluşlarıdır. İlçede yapılan cami sayısı 30’u aşmıştır. Bunlardan Bayrampaşa Merkez Camii, belediye başkanlığı binası karşısındadır. Osmanlı klasik mimarisinin izlerini taşımaktadır. Kubbe ve şerefeleri Edirne Selimiye Camii’nin tarzını andırır. Caminin alanı 860 m2’yi bulmaktadır. 2 stadyum ve 1 kapalı spor salonu Bayrampaşa’nın önemli spor tesisleridir. Semt folkloru çeşitlilikler göstermektedir. Ülkemizin her yöresinden ve yurtdışından gelen insanlar, geldikleri bölgenin ve ilin farklı oyun, türkü ve geleneklerini getirmişlerdir. Bulgaristan’dan gelen göçmenlerin kurdukları Balkan Oyunları, Folklor Derneği ilçe folkloruna canlılık kazandırmaktadır. Tarihi eserler bakımından önemli bir yeri olan Maltepe Askeri Hastanesi, 1827’de yaptırılmıştır. Bina dört cephelidir. Orta yerinde büyük bir avlusu vardır. Ön cephesi tek, öteki yönleri ikişer katlıdır. Tavanları yüksek, odaları ve koğuşları geniştir.
Giriş kapısı Türk-rokoko tarzında mermerden inşa edilmiştir. Nizamiye Kapısının üzerinde Haşim imzalı “Tuğra-i Hümayun” ve çok uzaktan okunabilen besmele ile “Fih-i Şifa-ün’lin nas” ayetini içeren altın suyu ile celi yazı, altında ve kapının iki tarafında Yesarizade Mustafa İzzet Efendi’nin yeşile boyanmış ta’lik yazısı ile “Çaresaz-ı derdimendan Hazret-i Mahmüd Han” (Dertlerin dermanı olan sultan 2. Mahmud) dizesi ile başlayan ve “Cism-i Han Mahmud ola asattan daim masun (Tanrı Sultan Mahmud’u daima kötülüklerden korusun) dizesi ile sona eren 32 beyitlik bir kitabe bulunmaktadır. 1922’de lağvedilen hastane bir müddet askeri okul ve daha sonra kışla haline getirilerek 66. Tümen’in karargahı olarak kullanılmıştır. Bugün Çevik Kuvvet Şube Müdürlüğü’ne hizmet binası olarak ayrılmıştır. l. Süleyman’ın (Kanuni) emriyle Koca Sinan tarafından yapılan su terazilerinden ve su maslaklarından pek az iz kalmıştır. Belediye Parkı’ndaki Atatürk Anıtı ilçede yeni anıtlardır. Bayrampaşa’da bulunan kapalı ceza ve tevkifevinin yapımına 1955’te başlanmış, 1968’de tamamlanarak hizmete sokulmuştur. Sultanahmet Ceza ve Tevkifevi buraya taşınmıştır. 120.000 m2’lik bir alanı kaplamaktadır. 30.000 m2’lik bölümü hücre kısmına ayrılmıştır. Kadın ve çocuk koğuşları ayrıdır. Bünyesinde 100 yataklı bir hastane vardır. 2009 yılında Bayrampaşa Cezaevi Silivri’ye taşınmış ve cezaevi kapatılmıştır.
1990 yılında Bayrampaşa’nın Eyüp’ten ayrılmasıyla Necdet Özkan ara seçimlerde belediye başkanı seçilmiştir.
Ekonomi[değiştir | kaynağı değiştir]
1970 öncesi tarıma dayanan bir ekonomisi olan Bayrampaşa, 1970 sonrası hızlı kentleşme ve yoğun göç sonucunda ekonomisi sanayi ve ticaret ağırlıklı bir ilçe oldu. İlçede yaşayanların bir kısmı ilçe dışında çalışırken, bir kısmı da esnaflık yapmakta ve sanayi kuruluşlarında çalışmaktadır. Ağır bir sanayisi olmayan Bayrampaşa’da, sanayi, yedek parça, otomobil tamiri, kalıpçılık, elektrik elektronik parça üretimi, hırdavat alet üretimi, plastik döküm, soğuk demir işlemesi, talaşlı üretim, tekstil gibi alanlara yönelmiştir. Tarımsal alan yoktur.
Ticarî alandadır. İlçenin eski hantal görüntüsünden modern bir görüntüye geçiş vardır Otogar’ın arkasına açılmış olan Carrefour ve Bauhaus, merkezde belediyenin yanında açılan Aquarium ilçenin ticari hayatını canlandırmıştır. Demirkapı Caddesi, Bayrampaşa’nın ticaret merkezi sayılabilir. Ayrıca yeni açılan IKEA semtin tanınmasına sebep olmuştur. 2009 yılının sonlarına doğru yapımı tamamlanan Forum İstanbul AVM hizmete açılmıştır.
Ayrıca İstanbul’un önemli mekanlarından olan Bayrampaşa Otogarı’da bu ilçededir.Ancak Esneler Merkezine ve çıkışı Esenler olduğundan Esenler Otogarı diye de geçmektedir ve genelde de Esenler Otogarı denir.
- Published in Bölgelerimiz
Başakşehir İlçesi moloz hattı
İstanbul moloz Ve Yıkım Kırım İşleri®
Başakşehir moloz hattı Başakşehir moloz taşıma Başakşehir moloz nakliyesi Başakşehir moloz atık toplama Başakşehir alo moloz hattı, Başakşehir İlçesi moloz hattı Başakşehir, İstanbul’un bir ilçesidir. 2008 yılında Küçükçekmece, Esenler ve Büyükçekmece ilçelerinden ayrılarak ilçe yapılmıştır.
Moloz hattı, ibb moloz hattı, İlçesi moloz hattı, moloz alım hattı, moloz atım hattı, istanbul moloz hattı,
Moloz hattı hattı, moloz hattı hattı, moloz fiyatı hattı, moloz alım hattı fiyatı, moloz alım hattı fiyatı,
moloz hattı ibb, moloz hattı ibb, moloz hattı ibb, moloz nakliye hattı, Çuvalsız moloz hattı, çuvalsız moloz hattı,
Başakşehir İlçesi moloz hattı, Altınşehir Mahallesi moloz, Bahçeşehir 1. Kısım Mahallesi moloz,
Bahçeşehir 2. Kısım Mahallesi moloz, Başak Mahallesi moloz, Başakşehir Mahallesi moloz,
Güvercintepe Mahallesi moloz, İkitelli Osb Mahallesi moloz, Kayabaşı Mahallesi moloz,
Şahintepe Mahallesi moloz, Şamlar Mahallesi moloz, Ziya Gökalp Mahallesi moloz,
Başakşehir 1. ve 2. etapları, Altınşehir merkezi, Güvercintepe, Şahintepe mahalleleri ve Kayabaşı köyü Küçükçekmece Belediyesi’ne, 4. etap ve 5. etap’ı Esenler Belediyesi’ne, Bahçeşehir ise Büyükçekmece ilçesine bağlı bir belde belediyesi durumundaydı. Fakat son yapılan düzenlemelerle bu semtler birleştirilerek Başakşehir ilçesi kuruldu.[3][5]
İlçenin kurulduğu bölgede Osmanlı döneminde devletin barut ihtiyacını karşılamak üzere Azatlı baruthanesi kurulmuş, bölge Azatlık adıyla anılmıştır.[3][6] İlçede tarihi özelliği bulunan diğer yapılar, Resneli Niyazi Bey’e ait Resneli çiftliği ve İstanbul’daki bilinen ilk yerleşim yeri olan Yarımburgaz Mağarası ve baruthaneye su sağlamak için kurulmuş Şamlar bendi’dır.[3][6]
Nüfus[değiştir | kaynağı değiştir]
Yıl Toplam Şehir Kır
2008[7] 207.542 205.860 1.682
2009[8] 226.387 224.055 2.332
2010[9] 248.467 245.019 3.448
2011[10] 284.488 280.385 4.103
2012[11] 316.176 311.095 5.081
2013[12] 333.047 333.047 veri yok
2014[13] 342.422 342.422 veri yok
Politika[değiştir | kaynağı değiştir]
Yerel Seçimler[değiştir | kaynağı değiştir]
Başakşehir Belediye Başkanları ve Partileri[14]
Yıl Belediye Başkanı Parti Oy Oranı
2009 Mevlüt Uysal AK PARTİ %38,69
2014 Mevlüt Uysal AK PARTİ %50,12
Eğitim ve Sağlık Hizmetleri[değiştir | kaynağı değiştir]
İlçede Devlete bağlı faaliyet gösteren, 1 adet Genel Lise (Düz Lise), 4 adet Anadolu Lisesi, 2 adet İmam Hatip Lisesi, 1 Adet Çok Programlı Lise ve 6 Adet Mesleki Teknik Eğitim Lisesi olmak üzere toplam 14 adet lise, 21 adet İlkokul, 18 adet Ortaokul, 2 adet İmam Hatip Ortaokulu, 5 adet anaokul (Okul Öncesi Eğitim Kurumu), 1 adet Rehberlik ve Araştırma Merkezi, 1 adet Halk Eğitimi Merkezi ve 1 adet Mesleki Eğitim Merkezi bulunmaktadır.[15] 5580 sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanunu kapsamında faaliyet gösteren özel öğretim kurumları ise; 1 adet Anadolu Güzel Sanatlar ve Spor Lisesi, 1 adet Anadolu İletişim Meslek Lisesi, 2 adet Özel Anadolu Sağlık Meslek Lisesi, 3 adet Özel Meslek-Teknik Lise, 10 adet Anadolu Lisesi, 2 adet Fen Lisesi, 1 adet Fen ve Teknoloji Lisesi, 1 adet Özel Hazırlık Sınıfı Bulunan Anadolu Lisesi olmak üzere toplamda 21 adet Özel Lise, 12 adet Özel Türk İlkokulu, 10 Adet Özel Türk Ortaokulu, 55 adet Özel Türk Okul Öncesi Eğitim Kurumu (Anaokulu), 10 Adet Özel Çeşitli Kurs, 28 adet Özel Dershane, 14 adet Özel Motorlu Taşıt Sürücüleri Kursu, 10 adet Özel Öğrenci Etüt Eğitim Merkezi, 7 adet Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi ve 5 adet Özel Öğrenci Yurdu bulunmaktadır.[15] Başakşehir 4. etapta 1 adet devlet hastanesi [16] ve ilçe genelinde toplam 6 adet sağlık ocağı bulunur.[17]
Ulaşım[değiştir | kaynağı değiştir]
İlçeye ulaşım TEM otoyolu ve demiryolu ile gerçekleştirilmektedir. İlçeye otobüs seferleri de bulunmaktadır. Demiryolu ile ulaşım Ispartakule’deki tren istasyonu ile sağlanmaktadır. 07 Temmuz 2013 tarihinde resmi açılışı yapılan M3 Kirazlı-Başakşehir-Olimpiyatköy Metro Hattı ile Atatürk Olimpiyat Stadyumu ve 5. Etap Metrokent’e kadar metro ulaşımı sağlanmıştır.[18] Diğer raylı sistemlere entegre olan bu hat sayesinde Başakşehir’den Kartal’a kadar raylı sistemler ile ulaşım mümkün hale gelmiştir.[19]
Coğrafyası ve bitki örtüsü[değiştir | kaynağı değiştir]
İlçenin kuzeyi ormanlarla kaplıdır, kalan bitki örtüsü bozkır ve çalılıklardan oluşur. Resneli Çiftliği’nin içinde bulunduğu Sazlıdere vadisinde bitki çeşitliliği çok fazladır. İlçede Sazlıdere akarsuyu ve Ayamama deresi doğar, Ispartakule deresi ise içinden geçer.[5]
Sosyo-Kültürel özellikleri[değiştir | kaynağı değiştir]
İlçede sosyal yaşam, Sular Vadisi ile Bahçeşehir’deki yapay gölet ve çevresindedir. Bahçeşehir’deki gölet, Türkiye’nin en büyük yapay göletidir.[20] Bunun dışında Atatürk Olimpiyat Stadı bu ilçede bulunmaktadır.[21][22] TOKİ tarafından geliştirilen ve Türkiye’nin en büyük uydukent projesi olan 65.000 konutun planlandığı Kayaşehir projesi de bu ilçe sınırları içindedir.[23]
Son yapılan yerel seçimler sonucunda Başakşehir’in belediye başkanı, Adalet ve Kalkınma Partisi’nden seçilmiştir.
- Published in Bölgelerimiz
Bakırköy İlçesi moloz hattı
İstanbul moloz Ve Yıkım Kırım İşleri®
Bakırköy moloz hattı Bakırköy moloz taşıma Bakırköy moloz nakliyesi Bakırköy moloz atık toplama Bakırköy alo moloz hattı,Bakırköy İlçesi moloz hattı,Bakırköy, İstanbul’un Avrupa yakasında yer alan ilçedir.
Moloz hattı, ibb moloz hattı, İlçesi moloz hattı, moloz alım hattı, moloz atım hattı, istanbul moloz hattı,
Moloz hattı hattı, moloz hattı hattı, moloz fiyatı hattı, moloz alım hattı fiyatı, moloz alım hattı fiyatı,
moloz hattı ibb, moloz hattı ibb, moloz hattı ibb, moloz nakliye hattı, Çuvalsız moloz hattı, çuvalsız moloz hattı,
Bakırköy İlçesi moloz hattı, Ataköy 1. Mahallesi moloz, Ataköy 2-5-6. Mahallesi moloz,
Ataköy 3-4-11. Mahallesi moloz, Ataköy 7-8-9-10. Mahallesi moloz, Basınköy Mahallesi moloz,
Cevizlik Mahallesi moloz, Kartaltepe Mahallesi moloz, Osmaniye Mahallesi moloz, Sakızağacı Mahallesi moloz,
Şenlikköy Mahallesi moloz, Yenimahalle Mahallesi moloz, Yeşilköy Mahallesi moloz, Yeşilyurt Mahallesi moloz,
Zeytinlik Mahallesi moloz, Zuhuratbaba Mahallesi moloz,
İstanbul’un en eski ve gelenekli semtlerinden biri olan Bakırköy’ün tarihinin Roma İmparatorluğu’na kadar gittiği, imparatorluğun Avrupa kesimini Bizantion’a bağlayan anayol Via Egnatia’nın üzerinde bulunduğu, o dönemde Hebdomon adıyla tanındığı bilinmektedir. Bizans’ın son dönemlerinde, bugünün Bakırköy’ü kimi kaynaklara göre “Makro Hori” (Uzun Köy), kimi kaynaklara göre “Makri Köy” (Uzak Köy) adıyla anılıyordu. Osmanlı döneminde de kullanılan Makriköy adı, Cumhuriyetin ilanından sonra, 1925’te yer adları Türkçeleştirilirken Bakırköy’e çevrilmiştir.[3]
Konumu[değiştir | kaynağı değiştir]
1989’a kadar sahip olduğu 275 km2’lik alanıyla[4] İstanbul’un en büyük yüzölçümlü ilçelerinden olan ve o dönem batıda Çatalca, kuzeyde Eyüp ve Gaziosmanpaşa’yla komşu olan Bakırköy 1989 ve 1992 yerel seçimleri ile önce Küçükçekmece daha sonra Bahçelievler, Bağcılar ve Güngören ilçelerinin ayrılması ile hem nüfus, hem de alan olarak küçülmüştür.
İlçe sınırları kuzeyindeki E-5 Karayolu sınırı olup, Güngören ve Bahçelievler ilçeleri; güneyinde Marmara Denizi, doğusunda Çırpıcı deresi sınır olup, Zeytinburnu ilçesi, batısında ve kuzey-batısında ise Küçükçekmece ilçesi bulunmaktadır. Bu sınırlar içerisinde Bakırköy ilçesi 35 km2 alana kuruludur.Toplam 15 mahalleden oluşmaktadır. 1926’da ilçe olan Bakırköy’den; 1957’de Zeytinburnu (Fatih’in batı mahallelerini de alarak), 1987’de Küçükçekmece ayrılarak ilçe olmuştur. 1992’de Bağcılar, Bahçelievler, ve Güngören (Esenler 1994’te Bağcılar ve Güngören ilçelerinin bazı mahallelerinden oluşmuştur) Bakırköy’den; Avcılar ise Küçükçekmece’den ayrılarak ilçe olmuştur. İstanbul’un gelişmiş ve eski ilçelerinden biridir.
Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]
Bakırköy bölgesinde bulunan arkeolojik eserler İstanbul Arkeoloji Müzesi’nde sergilenmektedir.
Bakırköy 4. yüzyılda, Büyük Konstantin döneminde saraylar, köşkler ve kiliselerle donanmış bir sayfiye yeriydi. Roma döneminde Antik Çağ’daki önemini koruduğu gibi, aynı zamanda askeri ve siyasi bir merkez olan “Hebdomon” adıyla anılmaktaydı. Roma döneminden sonra “Septimum/Jeptimun” adıyla anılan ve Bizans döneminde bir askeri merkez haline gelen yerleşim, sırasıyla Avar, Arap ve Bulgar saldırılarına uğradı ve yağmalandı. Sonraları 12. yüzyıldaki Konstantinopolis’in Latinlerce işgali sırasında büyük ölçüde yakılıp yıkıldı. Bizans’ın son dönemlerinde “Uzunköy” anlamına gelen “Makrohori” olarak adlandırılan yerleşim birimi, 14. yüzyılın ortalarında Osmanlıların eline geçince adı “Makriköy”e dönüştü. Yöreye müslümanların yerleşmesi 17. yüzyılda gerçekleşti. II. Abdülhamid döneminde gelişen ve köşklerle donanan Makriköy, 19. yüzyıl sonlarından beri İstanbul’un bir ilçesi durumundaydı. Makriköy, 1925’te ulusal sınırlar içindeki yabancı kaynaklı adların değiştirilmesi sırasında “Bakırköy” adını almıştır. İlçe sınırları içinde bulunan Yeşilköy (Ayastefanos) 1877-1878’te Rus işgaline uğramış, 3 Mart 1878’de Ayastefanos Antlaşması da burada imzalanmıştır. Burada yaşanan bir diğer önemli tarihi olay ise, 31 Mart Olayı’nı bastırmak için Selanik’ten gelen Hareket Ordusu’nun 1909’da buraya gelerek II. Abdülhamit’in tahttan indirilmesi kararını almasıdır.[4]
Tarihi gelişmesi içinde, Antik Çağ’dan günümüze çeşitli tarihi eser bırakan Bakırköy’ün önemli tarihi eserleri olarak, Bizans döneminden kalma Fildamı (Fildamı Sarnıcı), 17. yüzyıl Osmanlı mimarisini yansıtan Baruthane, aynı dönemde yapılan, ancak 1875’te Abdülaziz tarafından yeniden inşa edilen Çarşı Camii ve Çeşmesi, aynı dönemde yaptırıldığı sanılan Şifa Hamamı, 19. yüzyılda yaptırılan Bez Fabrikası (Bakırköy Pamuklu Sanayi Müessesesi), Yeşilköy yalıları, Bakırköy evleri, kiliseler, köşkler, Florya Deniz Köşkü sayılabilir.
Bakırköy Sahili
İstanbul’un kuruluşu ile işgal ortadan kalkarak Cumhuriyet dönemine geçildi. İlk yoğun ve yaygın gecekondu alanları da 1947’den başlayarak ilçedeki sanayi kuruluşlarının çevresinde ortaya çıktı. Öte yandan, II. Dünya Savaşı sonrasında Yugoslavya’dan gelen göçmenlerin önemli bir bölümü o yıllarda henüz Bakırköy’e bağlı olan Zeytinburnu’na yerleştirildi. Vakıf arazilerinde kurulan gecekondularla hızla büyüyen Zeytinburnu, 1953’te Bakırköy’e bağlı bir bucak merkezi ve 1957’de de 60 bin nüfusuyla ayrı bir ilçe yapıldı. 1950-1960 döneminde Baruthane arazisi üzerinde Türkiye Emlak Kredi Bankası (bugünkü Türkiye Emlak Bankası) tarafından Türkiye’nin ilk toplu konut yerleşimlerinden biri olan Ataköy kuruldu. Yerleşim, kıyıdaki plaj ve turistik tesislerle tamamlanıyordu.[4]
1960 sonrasında nüfus hızla arttı. Bu hızlı büyüme sonucu; 1950’lerde kırsal nitelik gösteren Güngören, Kocasinan ve Sefaköy gibi yerleşimler hızla tapulu gecekondu alanlarına dönüştüler. Benzer bir gelişme de, 1970’lerde Halkalı ile Londra Asfaltı çevresindeki Esenler, Yenibosna ve Yeşilbağ’da yaşandı. Ancak, Bakırköy ilçe sınırları içerisinde ilk hızlı gelişmeyi gösteren ve 1956’da ayrı bir belediye haline gelen yerleşim Küçükçekmece’ydi.[4]
1981 öncesinde Bakırköy ilçe sınırları içerisinde, Bakırköy Belediyesi’nden başka dokuz yerleşimde (Avcılar, Halkalı, Küçükçekmece, Sefaköy, Esenler, Güngören, Kocasinan, Yenibosna ve Yeşilbağ) daha belediye örgütü vardı. 1981’de yapılan bir düzenlemeyle Esenler ve Yeşilbağ, Güngören Belediyesi’ne; Yenibosna, Kocasinan Belediyesine; Avcılar, Sefaköy ve Halkalı da Küçükçekmece Belediyesi’ne bağlı birer şube haline getirildi. 1984’te yapılan yeni bir düzenleme ile Güngören, Kocasinan ve Küçükçekmece belediyeleri de Bakırköy Belediyesi’ne bağlandı ve Bakırköy, İstanbul Büyükşehir Belediyesi’ne bağlı bir ilçe belediyesi konumuna getirildi. 1987 yılında yapılan yönetsel bir düzenlemeyle ilçenin batı kesiminde Küçükçekmece ilçesi kuruldu. 5 Mart 1992 tarihli Bakanlar Kurulu kararıyla da Bakırköy sınırları içerisinde Bağcılar, Güngören ve Bahçelievler ilçelerinin kurulmasına karar verildi.
Ekonomi[değiştir | kaynağı değiştir]
Türk Hava Yolları Genel Yönetim Binası
Bakırköy, Türkiye’nin ilk metropolleşen kenti İstanbul’un organik bir parçasıdır. İlçe ekonomisi genel olarak sanayi ve ticarete dayalıdır.
Bu yörede kurulan ilk sanayi tesisleri 1768’de açılan Baruthane ile 19. yüzyılın ikinci yarısında üretime geçen bez fabrikasıdır. Bakırköy, ekonomik anlamdaki asıl büyümesini ise 1950 sonrasında yaşadı. 1947’de Belediye İmar Müdürlüğü’nce yayımlanan bir yönetmelikle Yedikule-Bakırköy arası örgütlü sanayinin yerleşmesine açıldı. 1949’da yayımlanan ikinci bir raporla, sanayiye açılan alanlar genişletildi ve bu arada Bakırköy’ün dışı ile Yeşilköy, Küçükçekmece ve Zeytinburnu çevresi de bu kapsama alındı.
İlçede bulunan Galleria, Atrium, Carousel, Town Center, Capacity ve Marmara Forum gibi alışveriş merkezleri ticari hayatı canlı tutmaktadır. Mart 2013 istatistiklerine göre Bakırköy’de 11 olan AVM sayısı, Slovenya, Hırvatistan, İzlanda, Lüksemburg, Estonya, Karadağ, Makedonya, Malta, Güney Kıbrıs, Arnavutluk ve Bosna-Hersek olmak üzere 11 ülkeyi geride bırakmıştır.[5]
Bakırköy Belediyesi tarafından 1989’da yaptırılmaya başlanan ve 1991’de hizmete açılan “Bakırköy Yeraltı Çarşısı”nda 2009 itibariyle toplam 101 dükkân bulunmaktadır ve bu çarşı da ilçenin ekonomisine katkıda bulunan ögelerden biri olmaya devam etmektedir.
- Published in Bölgelerimiz
Arnavutköy İlçesi moloz hattı
İstanbul moloz Ve Yıkım Kırım İşleri®
Arnavutköy moloz hattı Arnavutköy moloz taşıma Arnavutköy moloz nakliyesi Arnavutköy moloz atık toplama Arnavutköy alo moloz hattı,
Moloz hattı, ibb moloz hattı, belediye moloz hattı, moloz alım hattı, moloz atım hattı, istanbul moloz hattı,
Moloz hattı hattı, moloz hattı hattı, moloz fiyatı hattı, moloz alım hattı fiyatı, moloz alım hattı fiyatı,
moloz hattı ibb, moloz hattı ibb, moloz hattı ibb, moloz nakliye hattı, Çuvalsız moloz hattı, çuvalsız moloz hattı,
Arnavutköy İlçesi moloz hattı, Adnan Menderes Mahallesi moloz, Anadolu Mahallesi moloz,
Arnavutköy Merkez Mahallesi moloz, Atatürk Mahallesi moloz, Baklalı Mahallesi moloz, Balaban Mahallesi moloz,
Boğazköy İstiklal Mahallesi moloz, Bolluca Mahallesi moloz, Boyalık Mahallesi moloz, Çilingir Mahallesi moloz,
Deliklikaya Mahallesi moloz, Dursunköy Mahallesi moloz, Durusu Mahallesi moloz, Fatih Mahallesi moloz,
Hacımaşlı Mahallesi moloz, Hadımköy Mahallesi moloz, Haraççı Mahallesi moloz, Hastane Mahallesi moloz,
Hicret Mahallesi moloz, İmrahor Mahallesi moloz, İslambey Mahallesi moloz, Karaburun Mahallesi moloz,
Karlıbayır Mahallesi moloz, M.Fevzi Çakmak Mahallesi moloz, Mavigöl Mahallesi moloz,
Mehmet Akif Ersoy Mahallesi moloz, Mustafa Kemal Paşa Mahallesi moloz, Nenehatun Mahallesi moloz,
Ömerli Mahallesi moloz, Sazlıbosna Mahallesi moloz, Taşoluk Mahallesi moloz, Tayakadın Mahallesi moloz,
Terkos Mahallesi moloz, Yassıören Mahallesi moloz, Yavuz Selim Mahallesi moloz, Yeniköy Mahallesi moloz,
Yeşilbayır Mahallesi moloz, Yunus Emre Mahallesi moloz,
Arnavutköy moloz hattı Arnavutköy moloz taşıma Arnavutköy moloz nakliyesi Arnavutköy moloz atık toplama Arnavutköy alo moloz hattı,
Anadolu, Arnavutköy Moloz Arnavutköy İmrahor, Arnavutköy Arnavutköy İslambey, Arnavutköy Moloz Arnavutköy Merkez, Moloz Arnavutköy Yavuzselim, Moloz Atatürk, Moloz Bahşayış, Arnavutköy
Boğazköy Atatürk, Moloz Boğazköy İstiklal, Moloz Boğazköy Merkez, Moloz Bolluca Merkez, Moloz Deliklikaya, Moloz Dursunköy, Moloz Durusu Cami, Moloz Durusu Zafer, Moloz
Hastane, Arnavutköy İstasyon, Moloz Sazlıbosna, Moloz Nakkaş, Moloz Karlıbayır, Moloz Haraççı, Moloz Hicret, Moloz Mavigöl, Moloz Nenehatun, Moloz Ömerli, Moloz Taşoluk, Arnavutköy
Taşoluk Adnan Menderes, Moloz Taşoluk Çilingir, Moloz Taşoluk Fatih, Moloz Taşoluk M. Fevzi Çakmak, Moloz Taşoluk Mehmet Akif Ersoy, Moloz Yeşilbayır, Moloz hattı Arnavutköy, İstanbul’un Avrupa yakası’nda bulunan bir ilçesidir.
Doğusunda Eyüp, güneydoğusunda Başakşehir ve Esenyurt, güneyinde Büyükçekmece ve batısında Çatalca ilçelerine komşudur. Ayrıca bu ilçenin kuzeyden Karadeniz’e kıyısı vardır ve ayrıca Durusu Gölü’nün doğu, Küçükçekmece Gölü’nün kuzey ve Büyükçekmece Gölü’nün kuzeydoğu kıyıları ilçe sınırlarında kalır.
Tarih[değiştir | kaynağı değiştir]
Arnavutköy’ün yerleşim yeri olarak kurulduğu tarihi saptamak güç, ancak arşivlerden çıkan haritalardan bölgenin 1850’li ve 1890’lı yıllarda dahi (Arnaout Kevi) Arnavutköy ismiyle anıldığı, haritalarda da bu isimle yer aldığı bilinmektedir. Daha detaylı bilgilere ise 1920’li yıllardan itibaren ulaşılabilmektedir. Arnavutköy, mübadeleden (yaşayan halkların değişimi) önce yaklaşık 180 haneden oluşan Rum köylülerin yaşadığı ve şimdilerde “Eski Köy”, “Köy içi”, “Aşağı Köy” gibi değişik adlarla anılan bir bölgede yer alıyordu. 1923 Lozan Anlaşması çerçevesinde; Yunanistan ve Türkiye Cumhuriyeti arasında yaşayan halkların değişimi “mübadele” protokolünün imza altına alınmasıyla birlikte karşılıklı göçler başlamıştır. Halkların karşılıklı değişimini öngören Protokol gereği bu bölgede yaşayan Rum Köylüler Yunanistan’a, Yunanistan Drama (il) bölgesinde yaşayan Türkler ise bu bölgeye yerleştirilmişlerdir. Türkler, bu bölgeye yerleşim esnasında Rum köylüleri ile 2 ay beraber yaşamışlardır. Daha sonra Rumlar kendilerine ait bir kilisenin de bulunduğu bu bölgeden evlerini bırakarak anlaşma gereği kendi topraklarına göç etmişlerdir.
Etimoloji[değiştir | kaynağı değiştir]
Eski dönemlerde bu bölgede yaşayan Arnavut bir köylü Arnavutköy’ün isim babası olarak bilinir. Şöyle ki; bölge en eski dönemlerinden bu yana Edirne’ye ve dolayısıyla Avrupa’ya gidiş güzergâhı üzerinde yer almıştır. Yol üzerinde oluşu ve burada bir Arnavut’un yaşamasından dolayı bu güzergâhtan geçenler zamanla bu mevkie Arnavut’un Köyü ismini takmışlardır. Geçen süre içerisinde de “Arnavut’un Köyü” “Arnavutköy” olarak değişmiş ve halkın diline bu şekilde yerleşmiştir. Bir tane okul ve bir tane bakkalı olan yolcuların konakladığı han ve kahvehanesi olan köyde ulaşımın ve yolların bulunmamasından dolayı İstanbul’a at arabaların kullanıldığı araçlarla konvoy yapılarak gidilebiliyordu. Edirne asfaltı olarak bilinen yol güzergâhı 1939 yılından sonra ulaşımın kolay olması açısından yeniden düzenlenmiştir. Bu bölgeye Bulgaristan ve Yunanistan’dan mübadele yolu ile gelen Türklerin yerleşimi ile hane sayısı 350’ye ulaşan Arnavutköy 1951 yıllarında yeni yerleşimlerle bugünkü merkez isimli bölge şekillenmeye başlamıştır. 1963’e kadar Arnavutköy Çatalca’nın Boyalık Bucağı’na (merkezi Hadımköy) bağlı bir köyken o yıl Eyüp’ten ayrılıp ilçe olan Gaziosmanpaşa’ya bağlanmıştır.
Belde de İmrahor adı verilen bölge isim itibariyle Osmanlı İmparatorluğu döneminde padişahın atlarına ve onlarla alakalı araçlara bakmakla yükümlü olan kişinin adıdır. Rivayet olunur ki, İmrahor, Osmanlı döneminde Fatih Sultan Mehmet’in atlarının bulunduğu bir hara ile anılmıştır. 1893 yılında Tatar Türklerinin yerleşimi ile faaliyete geçmiştir. İmrahor tarihi dokusu ve doğal zenginliği ile tartışılmaz güzellikte olan bir mesire yeridir. Yıllar itibariyle ülke genelinde köylerden şehirlere doğru yaşanan göç furyasından Arnavutköy’de nasibini almış ve giderek büyük bir merkez haline gelmiştir. 22 Mart 2008 tarihli Resmi Gazetede yer alan ve 1 Ocak 2009’da yürürlüğe giren kanun ile Arnavutköy’ün kaderi değişmiş ve Çatalca’ya bağlı Durusu ve Hadımköy beldeleriyle Gaziosmanpaşa’dan Haraççı, Bolluca ve Taşoluk beldelerini de alarak ilçe olmuştur.
Ekonomi[değiştir | kaynağı değiştir]
2016 senesinde ilçe dahilinde açılması öngörülen havalimanı bölgenin hızla gelişmesi muhteme
- Published in Bölgelerimiz
Bahçelievler İlçesi moloz hattı
İstanbul moloz Ve Yıkım Kırım İşleri®
Moloz hattı, ibb moloz hattı, belediye moloz hattı, moloz alım hattı, moloz atım hattı, istanbul moloz hattı,
Moloz hattı hattı, moloz hattı hattı, moloz fiyatı hattı, moloz alım hattı fiyatı, moloz alım hattı fiyatı,
moloz hattı ibb, moloz hattı ibb, moloz hattı ibb, moloz nakliye hattı, Çuvalsız moloz hattı, çuvalsız moloz hattı,
Bahçelievler Mahallesi moloz, Çobançeşme Mahallesi moloz, Cumhuriyet Mahallesi moloz, Fevziçakmak Mahallesimoloz,
Hürriyet Mahallesi moloz, Kocasinan Merkez Mahallesi moloz, Şirinevler Mahallesi moloz,
Siyavuşpaşa Mahallesi moloz, Soğanlı Mahallesi moloz, Yenibosna Merkez Mahallesi moloz, Zafer Mahallesi moloz,
Bahçelievler moloz hattı bahcelievler moloz taşıma bahcelievler moloz nakliyesi bahcelievlerde moloz atık toplama bahcelievler alo moloz hattı Bahçelievler Cumhuriyet moloz Çobançeşme moloz Fevzi Çakmak moloz Hürriyet moloz Kocasinan moloz Siyavuşpaşa moloz Soğanlı moloz Şirinevler moloz Yenibosna moloz Zafer moloz
Bahçelievler ve çevresi, Bizans İmparatorluğu döneminde tarım ve bağcılık faaliyetlerinin yoğunlaştığı anlar olup, Hepdemon diye anılmaktaydı. Hepdemon, Rumeli’den gelen kervan ve askeri konvoyların İstanbul’a geçiş güzergahı üzerinde bulunuyordu. Burada birçok imparator sarayları, kiliseler ve konutlar inşa edilmişti. Topraklarının genişliği, İstanbul’a yakınlığı ve bol suyu sayesinde bir karargah haline gelmişti. Büyük depremlerde halk bu bölgeye kaçar ve afetin dinmesine kadar bölgede kalırdı. Ayrıca Hepdemon, başkente ve Marmara kıyılarına yakınlığı yüzünden çok rağbet gören yazlıklardan biriydi.
Hepdemon kiliseleri meydanında Ayios, İonnis, Evangelistis ve Vaktitis kiliseleri çok meşhurdur. Bu kiliselerde imparatorlar taç giyerlerdi. Tarih boyunca Rum Ortodoksların tarım alanı olan ilçe toprakları, Türklerin İstanbul’u fethetmesiyle zaman içinde terk edildi. Bölge, Osmanlılar zamanında Bakırköy ve Yeşilköy’deki küçük bölgeler dışında tamamen sahipsiz kaldı. Osmanlı Devleti İstanbul’daki toplumsal ihtiyaçları vakıf yoluyla karşılandığından devlet bünyesinde kentsel sorunlara eğilmek üzere ayrıca örgütlenmeye gerek duyulmamıştır.
II. Meşrutiyet’ten sonra, Hazine-i Hassa mallarını maliye hazinesine devrederken Bahçelievler ve civarındaki alanlar da bu mallar kapsamındaydı. Bu araziler 1912’den sonra bir komisyon tarafından değer biçilme yoluyla satılmıştır.
Cumhuriyet döneminde Avrupa ile ekonomik ilişkiler gelişince, demiryolları yetersiz kalmış yeni karayollarının yapımına hız verilmişti. Bugün Londra asfaltı olarak tanımlanan ve 2×2 şeklinde Bahçelievler’in kuzeyinden geçen yol bu arada yapıldı. Yol boyunca iskan ve istihdam alanları açıldı ve birçok mahalle bu yol boyunca oluştu.
1955-1960 dönemi belediye, karayolları, limanlar dairesi ve daha sonra devreye giren İmar İskan Bakanlığı ile ortak çalışmalar sonucu proje ve uygulamaların yoğun olduğu hareketli bir dönem olmuştur. 1959 yılında İstanbul İmar ve Planlama Müdürlüğü ve bu müdürlükçe üretilen çalışmaların denetim ve uygulamaya dönüşmesinin sağlanması için bir idare kurulu oluşturulmuştur. 1960’larda yetersiz kalan Londra Asfaltına ilaveten güneyden yeni bir yol, E-5 inşa edilmiş ve bu yol da Bahçelievler’i güneyden sınırlandırmıştır. Bu yol boyunca birçok fabrika kurulunca yerleşim kent görünümü almaya başlamış ve büyük iskan alanı olmuş ve bugünkü Bahçelievler inşa edilmiştir. İlçe bu yıllarda idari açıdan Bakırköy’e bağlı olduğu için idari ve sosyal açıdan yetersiz kalmış ve ilçenin dışarı bağımlılığı artmıştır. 1978’lerden itibaren ilçede, devletin yapılaşma politikası yüzünden bugünkü görünümü olan yüksek binalar inşa edilmiştir. Buna rağmen Bahçelievler İstanbul’un diğer ilçelerine göre daha az gecekonduya sahip ve yerleşim daha planlıdır.
Bugün ilçe sınırları içinde bulunan Bahçelievler Mahallesi, 1980 öncesinde İstanbul Belediyesi sınırları içinde bulunuyordu. Yine bugünkü ilçe sınırları içinde bulunan bölgelerde, Kocasinan ve Yenibosna Belediyesi adı altında iki belde belediyesi faaliyet göstermekteydi. 1982 yılında İstanbul Belediyesine bağlı bir şube müdürlüğü durumuna getirilen Kocasinan ve Yenibosna belediyeleri, 1984 yılında Büyükşehir uygulamasına geçilmesiyle birlikte Bakırköy ilçe belediyesine bağlanmıştır.
İlçe 3806 sayılı yasa ile 25 Ağustos 1992 tarihinde Bakırköy ilçesinden ayrılarak Bahçelievler ilçesi ve onun yerel örgütü olarak Bahçelievler İlçe Belediyesi kurulmuştur. Yönetim yapısının ve bağlantılarının böylesine sık değişimi hem ilçedeki sosyo-ekonomik gelişmeyi, hem de yönetim geleneklerinin oluşumunu engellemiştir.
Tarihi eserler[değiştir
Havuzlu Köşk (Siyavuş Paşa Kasrı) ve Çeşmesi
Havuzlu Köşk (Çavuş Başı) Milli Egemenlik Parkı’nın içinde bulunmaktadır. Yapılan ek ve değişikliklere karşın, köşkün genel görünüşü 16. yüzyıl Osmanlı sivil mimarlığının tüm özelliklerini yansıtmaktadır. Günümüzde çocuk kitaplığı olarak değerlendirilmektedir. Adını; 16. yüzyılda Sultan III. Mehmet zamanında iki defa sadrazamlık yapmış olan Siyavuş Paşa’dan almıştır.
Siyavuş Paşa Çeşmesi’de Günümüze kadar gelmiştir. Ayrıca Siyavuş Paşa Kasrı çevresinde bulunan diğer tarihi kalıntılarında han ya da hamam olduğu sanılmakta.
Çobançeşme Köprüsü (Mimar Sinan Köprüsü) ve Çoban Çeşmesi
Londra Asfaltı’nın Atatürk Hava Limanı kavşağında yer alır. Altı kemerli, 38 metre uzunluğunda, yontma taşlardan yapılmıştır. Doğu Roma İmparatorluğu dönemine ait bu köprü, suyu bol Ayamama Deresi üzerine kurulmuş iken şimdi suları çekilmiş kuru bir dere yatağı üzerinde durmaktadır. Çoban Çeşmesi ise Çobançeşme Köprüsü yanında bulunmaktadır.
Soğanlı Çeşmesi[değiştir
Soğanlı çeşmesi bizans imparatorluğu döneminde imparator neron döneminde askerlerinin susuzluğunu giderebilmek için yapılan çeşmedir. Soğanlı çeşmesi tarihinde birçok savaş görmüştür ve çok sayıda tarihe şahitlik etmiştir…
Viran Saray (Viran Bosna)[değiştir
Yenibosna Merkez Mahallesinde Yenibosna İlköğretim Okulu’nun güneybatısında yer almaktadır. Şu anda tamamen viran olmuş, sarayın kalıntıları vardır. Yapılan incelemede Osmanlı Dönemine ait olan saray, bugünkü Yugoslavya’da bulunan Bosna kentinden ismini almıştır. Önceleri Saray Bosna iken saldırı sonucu yıkıldıktan sonra Viran Bosna adını almıştır.
Ekonomi
Türkiye Ekonomisindeki İlkleri
Bahçelievler, Türkiye ekonomisinde bazı yönleri ile ilklerine ve önem taşıyan birçok gelişmelere tanıklık etmiş bir ilçedir. Bu ilklerden bazıları;
Yenibosna Doğu Sanayi Sitesi: Türkiyenin ilk sanayi sitelerinden.
Coca Cola İncirli Fabrikası: Türkiyenin ilk kola fabrikası.
Ömür Restorant&Yoğurt: O zamanlar Kanlıca Yoğurdu ile yarış içindeki Ömür Yoğurtları, zamanın Turistik mekanlarından biridir.
Kuyumcukent: Türkiyenin yeni kuyumculuk merkezi.
- Published in Bölgelerimiz