Bağcılar İlçesi moloz hattı
İstanbul moloz Ve Yıkım Kırım İşleri®
Bağcılar moloz hattı Bağcılar moloz taşıma Bağcılar moloz nakliyesi Bağcılar moloz atık toplama Bağcılar alo moloz hattı,Bağcılar, İstanbul Avrupa Yakası’nda bir ilçedir. İstanbul’un ilçeleri arasında en yüksek nüfus yoğunluğuna sahip olanıdır. Son yıllarda doğu illerinden ciddi oranda göç almıştır.
Moloz hattı, ibb moloz hattı, İlçesi moloz hattı, moloz alım hattı, moloz atım hattı, istanbul moloz hattı,
Moloz hattı hattı, moloz hattı hattı, moloz fiyatı hattı, moloz alım hattı fiyatı, moloz alım hattı fiyatı,
moloz hattı ibb, moloz hattı ibb, moloz hattı ibb, moloz nakliye hattı, Çuvalsız moloz hattı, çuvalsız moloz hattı,
Bağcılar İlçesi moloz hattı, 100.Yıl Mahallesi moloz, Bağlar Mahallesi moloz, Barbaros Mahallesi moloz,
Çınar Mahallesi moloz, Demirkapı Mahallesi moloz, Evren Mahallesi moloz, Fatih Mahallesi moloz,
Fevziçakmak Mahallesi moloz, Göztepe Mahallesi moloz, Güneşli Mahallesi moloz, Hürriyet Mahallesi moloz,
İnönü Mahallesi moloz, Kazımkarabekir Mahallesi moloz, Kemalpaşa Mahallesi moloz, Kirazlı Mahallesi moloz,
Mahmutbey Mahallesi moloz Merkez Mahallesi moloz, Sancaktepe Mahallesi moloz, Yavuzselim Mahallesi moloz,
Yenigün Mahallesi moloz, Yenimahalle Mahallesi moloz, Yıldıztepe Mahallesi moloz,
Önceleri Bakırköy ilçesine bağlı iken 1992 yılında ilçe olmuştur. Osmanlı döneminde çoğunlukla Rumların yaşadığı Mahmutbey Nahiyesi köylerinden biri olmuştur. İstanbul Belediyesi İstatistik Müdürlüğü tarafından hazırlanan İstanbul Şehri İstatistik Yıllığı 1930-31 adlı eserde Mahmutbey’e bağlı olan 6 köyden biri olan Bağcılar’ın o dönemdeki adı Çıfıtburgaz’dır. 1924 yılında yapılan mübadele anlaşması gereğince Mahmutbey ve Bağcılar’daki birçok yere Yunanistan’ın Selânik kentinden gelen Türkler yerleştirilmiştir. Ardından 1929 yılında Bulgaristan’ın Varna kentinden gelen Türkler Çıfıtburgaz Çiftliği denen mevkiden yaklaşık 17,000 dönümlük arazi almışlar ve buraya yerleşmişlerdir. 1925’te adı “Yeşilbağ” olarak değişmiş ve bu ad yaklaşık 1970’lerin sonunda şehirleşme sonucu bağcılık yok oluncaya kadar kullanılmıştır.
1975 yılına kadar geçimini bağ ve bostan işleriyle sağlayan halk, Anadolu’dan İstanbul’a başlayan göç dalgası nedeni ile aşırı ve plânsız büyümüş, 90’lı yıllara dek hiçbir alt yapısı olmayan büyük bir çarpık kente dönüşmüştür. 1992 yılından itibaren ilçe statüsüne yükselmesi ile Bağcılar’da modern şehirciliğe geçiş çalışmaları yapılmış ve bugün büyük ölçüde altyapı problemleri çözülmüştür.[kaynak belirtilmeli]
Konum[değiştir | kaynağı değiştir]
Bağcılar İstanbul’un Avrupa yakasında, İstanbul Büyükşehir Belediyesi hizmet sınırları içinde yer alır. Yüzölçümü 22 km²’dir. Göç alan bir ilçedir. E-5 ile TEM Otoyolu arasında kalmaktadır. Güneyinde Bahçelievler, batısında Küçükçekmece ve Başakşehir , doğusunda Güngören, kuzeyinde Esenler ve askerî arazi bulunmaktadır. Denize kıyısı yoktur. Aşınma ile meydana gelmiş yer yer düz ve dalgalı bir plâtoya yayılan Bağcılar ilçesinin denizden yüksekliği 50 – 130 metre arasında değişkenlik gösterir.
Ekonomi[değiştir | kaynağı değiştir]
İlçede tekstil lokomotif sektördür. İlçenin hemen sınırlarında İstoç, Oto Center, Tekstilkent, Massit gibi önemli ticari birimler bulunmaktadır. Önemli basın merkezleri ve bankacılık birimleri bu ilçededir. Tekstil dışında gıda, metal işleri,taşımacılık sektörleri gelişmiştir. İlçenin ana ticari dokusunu küçük işletmeler oluşturur. Tarım tamamen terk edilmiştir. Arsa fiyatlarının uygun olması nedeniyle çok hızlı ancak çarpık kentleşmektedir. Yeşil alanlar giderek azalmaktadır.
2013 yılında Metro inşaatının tamamlanması ile şehir merkezine ulaşım sorunu da azalmıştır.
Eğitim ve kültür[değiştir | kaynağı değiştir]
Bağcılarda aktif nüfusun 1/3’ini 7 – 22 yaş arası insanlar oluşturur. İlköğretim alanında okullaşma oranının en yüksek olduğu ilçelerden biri olmasına rağmen, 600,000 kişiyi kapsayan ilçe nüfusuna kayıtlı olmayan birçok göçmen ailenin de olması neden ile okul konusunda hâlâ büyük bir yetersizlik vardır. Bağcılarda ilköğretim ve lise düzeyinde 118.250 öğrenci olup bunların öğrenim gördüğü 65 okul ve 1509 derslik vardır. İstanbul Kemerburgaz Üniversitesi Bağcılar’da bulunmaktadır. Mahmutbey semtinde 3068 kitap kapasiteli halk kütüphanesi bulunur. Bunun yanında ilçeye bağlı 22 mahallenin mahalle konaklarına da birer kitaplık kurulmuş ve burada kitapların yanı sıra el beceri kursları ve sağlık ocakları da vardır.
İlçede kültür faaliyetlerine yardımcı olması amacıyla Bağcılar Kültür Merkezi kurulmuştur. Kültür merkezi içerisinde 20,000 kitap kapasiteli bir kütüphane, spor salonları, sinema-konferans salonları ve kapalı spor salonları da bulunur. İlçede park ve çocuk oyun alanı bakımından kişi başına 0,35 km² olan aktif yeşil alan yapılan yatırım programları sonucunda kişi başına 2 km²’ye çıkarılmıştır.
Bağcılar’da 2796 adet cadde / sokak, 88 cami ve mescid, 12 lise ve dengi okul, 101 ilkokul,17 özel okul, 22 mahalle ve bunlara bağlı mahalle konakları, 25 kütüphane,1 eğitim ve araştırma hastanesi,41 aile sağlığı merkezi, 1 büyükşehir sağlık merkezi,, 7 özel hastane, 23 özel klinik merkez, 2 verem savaş merkezi, 1 ana-çocuk sağlığı merkezi, 1 sağlık danışma merkezi ve 4 belediye kültür merkezi bulunur
- Published in Bölgelerimiz
Ataşehir İlçesi moloz hattı
İstanbul moloz Ve Yıkım Kırım İşleri®
Ataşehir moloz hattı Ataşehir moloz taşıma Ataşehir moloz nakliyesi Ataşehir moloz atık toplama Ataşehir alo moloz hattı,Ataşehir, İstanbul’un Anadolu yakasında bulunan bir ilçedir.
Moloz hattı, ibb moloz hattı, belediye moloz hattı, moloz alım hattı, moloz atım hattı, istanbul moloz hattı,
Moloz hattı hattı, moloz hattı hattı, moloz fiyatı hattı, moloz alım hattı fiyatı, moloz alım hattı fiyatı,
moloz hattı ibb, moloz hattı ibb, moloz hattı ibb, moloz nakliye hattı, Çuvalsız moloz hattı, çuvalsız moloz hattı,
Ataşehir İlçesi moloz hattı, Aşık Veysel Mahallesi moloz, Ataşehir Atatürk Mahallesi moloz,
Ataşehir Ferhatpaşa Mahallesi moloz, Barbaros Mahallesi moloz, Esatpasa Mahallesi moloz,
Fetıh Mahallesi moloz, İçerenköy Mahallesi moloz, İnönü Mahallesi moloz, Kayışdağı Mahallesi moloz,
Küçükbakkalköy Mahallesi moloz, Mevlana Mahallesi moloz, Mimar Sinan Mahallesi moloz,
Mustafa Kemal Mahallesi moloz, Örnek Mahallesi moloz, Yeni Çamlıca Mahallesi moloz,
Yeni Sahra Mahallesi moloz, Yenişehir Mahallesi moloz,
[2] 2008 yılında Kadıköy, Ümraniye ve Üsküdar’dan bazı mahallelerin içine katılmasıyla ilçe statüsü kazanarak [3] [4] İstanbul’un 39 ilçesinden biri olmuştur. [5] Güneybatıdan Kadıköy, batıdan Üsküdar, kuzeyden Ümraniye, doğudan Sancaktepe ve güneydoğudan Maltepe ilçeleriyle çevrilidir. [4] İlçenin 2013 itibariyle nüfusu 405.974’tür [6] ve 17 adet mahalleye sahiptir. [7]
İnşaat şirketlerinin Ataşehir’in batı tarafındaki arazilerin uygunluğundan dolayı konut ve ofis projelerini bu bölgede gerçekleştirmesiyle Batı Ataşehir kavramı ortaya çıkmıştır. [8] Varyap Meridian, [9] Uphill Court [10] gibi yapılar ilçenin batı kısmında bulunmaktadır. Ayrıca 2012 yılında kurulan Ülker Sports Arena da Batı Ataşehir’de yer almaktadır. [11]
İlçeyle ilgili tarihlenebilen ilk yerleşim 14. yy’da kurulmuştur. 1331’de, Orhan Gazi, Kartal-Cevizli’de Bizans İmparatoru III. Andronikos’u yenerek Üsküdar’a doğru ilerlerken, komutanlarından Konur Alp de derviş yoldaşları ile birlikte Kayış Dağı’nın batı eteklerini ve bugünkü İçerenköy bölgesini fethetmişti. Konur Alp’in savaşçı dervişlerinden olan Geyikli Baba’nın müritlerinden Gözcü Baba, Eren Baba, Kartal Baba, Ali Gazi, Sarı Gazi gibi erenlerin öncülüğünde bölgeye gelenler, başta Merdivenköy olmak üzere İçerenköy-Göztepe yöresinde iskan edildiler. 1335’te Tekkebağ Köyü adıyla kurulan ilk yerleşim yeri Eren Baba ile Ali Gazi’nin yönetimindeydi. 1465’ten sonra bölgenin adı, tapu kayıtlarında “Eren Baba”dan gelerek Erenköy diye geçer. 1639’da Kayış Dağı’nın suları künklerle Erenköy’e akıtılınca Tekkebağ ve Karaman Çiftliği’nin halkı, Erenköy’e göç etmiştir. 1664’te tersane kahyalarından Mustafa Ağa bölgede ilk camiyi yaptırmıştır.[12]
1872’de Haydarpaşa-İzmit demiryolu Tellikavak mevkiinden geçirilerek Bostancı’ya uzatıldığında, yapılan yeni istasyonun çevresindeki bölgeye Erenköy adı verilmiş ve ilk yerleşme olan asıl Erenköy istasyona göre içeride kaldığından İçerenköy olarak anılmaya başlamıştır.
İlçeye adını verecek olan Ataşehir bölgesinin üzerinde yükseldiği arazi, 1912 yılında Karaman Çiftliği adı ile bilinen 6 bin 500 dönümlük bir alanı kapsamaktaydı.[13] Karaman Çiftliği arazisi, Cumhuriyet’in ilanından sonra Maliye Hazinesine devredildi. Maliye hazinesinin 1978 yılında satışa çıkardığı araziyi Tercüman gazetesinin sahibi Kemal Ilıcak ve İşadamı Alim Kantarcı satın aldılar.
1983 yılında, Ilıcak ve Kantarcı’nın Karaman Çiftliği olarak bilinen 6.500 dönümlük arazi için hazırladıkları İsotaş Yenikent isimli 50.000 konutluk proje, yerleşim merkezlerine uzak ve ütopik olduğu gerekçesiyle talep görmedi. O yıllarda çektiği kredileri geri ödeyemeyen Ilıcak ve ortakları, ipotekli olan arazinin mülkiyet hakkını da Yapı Kredi Bankasına bırakmış oldu. Öte yandan Maliye Hazinesi ise, %21’lik payının tamamını yine bir kamu bankası olan Anadolu Bankasına devretti. 8 Ocak 1988 tarihinde Anadolu Bankası, Türkiye Emlak Kredi Bankası ile birleşti ve bankanın yeni adı “Türkiye Emlak Bankası” oldu. Banka, Yapı Kredi Bankası’nın elindeki kalan arazi hisselerinin tümünü satın alarak, Karaman Çiftliği’nin tek sahibi oldu.
Doğu Ataşehir
1988’de açılan Fatih Sultan Mehmet Köprüsü’nün bağlantı yollarının bugünkü Ataşehir-Kozyatağı bölgesinden geçmesiyle bu bölge Anadolu yakasının hem prestijli bir konut bölgesi hem de tercih edilir bir iş merkezi haline geldi. Emlak Bankası o dönemdeki konut geliştirme projeleri kapsamında, ilk önce ismini “Anatepe uydu kenti” olarak belirlediği bu arazinin 1800 dönümlük kısmını, Eska, Tekfen, Eltes ve Baytur isimli inşaat şirketlerine etap etap inşaa ettirdi. 1993 yılında Ataşehir Konutları’nın ilk etabı satışa çıkarıldı.
1999 yılında yaşanan Marmara Depremi’nden sonra Bağdat Caddesi ve çevresinde yaşayan ve güvenli olmayan binalarda oturduklarını düşünen orta-üst gelir grubundaki insanların bir kısmı Kozyatağı-Ataşehir bölgesindeki yeni konut projelerini tercih etmeye başladılar.[14]
2000’li yıllara girerken Alarko inşaatın da faaliyetleriyle gelişen bölgenin kontrolü TOKİ’ye devredildi. 2002 yılından sonra O-2 Otoyolu’nun batı tarafında kalan 2800 dönümlük kısmında da Teknik Yapı, Varyap, Ağaoğlu gibi inşaat şirketlerinin uygulamasına sunan TOKİ Türk emlak sektörüne Batı Ataşehir kavramını da kazandırmış oldular.
Giderek artan nüfusa paralel olarak 1990’lı yıllardan itibaren Kadıköy İlçesi’nin D-100 karayolunun kuzeyindeki mahallelerinin ayrı bir ilçe olması gündeme gelmiştir. Ataşehir İlçesi 6 Mart 2008’de TBMM’de kabul edilen “Büyükşehir Belediyesi Sınırları İçerisinde İlçe Kurulması ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkındaki Kanun”la kuruldu. Başlangıçta Erengazi olarak düşünülen ilçenin adı halktan da gelen talepler doğrultusunda son dakikada Ataşehir olarak değiştirilirdi.[15] Düzenlemeye göre Üsküdar’a bağlı 3 (Örnek, Esatpaşa ve Fetih), Kadıköy’e bağlı 7 (Atatürk, Barbaros, İçerenköy, İnönü, Kayışdağı, Küçükbakkalköy, Yenisahra), Ümraniye’ye bağlı 3, Kartal’a (Samandıra) bağlı 1 mahallenin birleşmesiyle kurulan Ataşehir İlçesi’nin belediye teşkilatı 2009 yerel seçimlerinden sonra oluşturuldu.
- Published in Bölgelerimiz